Het verhaal van Thijmen

Na de scheiding van zijn ouders woonde Thijmen bij zijn moeder. Zij had al snel door dat hij hulp nodig had, maar zijn vader was het daar niet mee eens en weigerde mee te werken. Hierdoor kon Thijmen niet de hulp krijgen die hij nodig had. De thuissituatie werd er niet beter op, waardoor hij uiteindelijk werd opgehaald door de jeugdzorg. Hij was toen 12 jaar.

Moeilijke jeugd

Thijmen kwam terecht bij Entrea Lindenhout in Nijmegen. Dit was de eerste plek waar hij kwam te wonen. In de zeven jaar na Entrea woonde Thijmen in meer dan tien verschillende instellingen, woongroepen en pleeggezinnen. “Je kunt niet wennen en hebt niet de mogelijkheid om ergens te settelen. Je verwacht gewoon dat je binnen nu en een jaar weer weg bent, waardoor je je niet te veel wil hechten aan de mensen en de omgeving.”

Dakloos

Op het moment dat zijn leven de goede kant op leek te gaan, kwam Thijmen op straat terecht. Thijmen volgde een sociale studie aan de ROC en woonde op kamers, maar doordat hij een fout maakte met zijn OV-chipkaart werd zijn leven omgegooid. Zijn reiskaart werd geblokkeerd, waardoor hij niet meer naar school kon gaan en zijn inkomen kwijtraakte.

Af en toe sliep Thijmen bij vrienden, maar al snel belandde hij op straat. “Het voelde alsof ik profijt van ze nam. Dit wilde ik niet, waardoor ik steeds vaker buiten ging slapen. Uiteindelijk kon ik niet meer bij mensen terecht. Ze zeiden dat ik dit voor mezelf moest uitvogelen.”

Op 19-jarige leeftijd hing Thijmen rond bij daklozen en verslaafden. Dit leidde tot ruzies en nare situaties. Hij trok zich steeds meer terug in de Ooijpolder, een plek waar meer daklozen rust proberen te vinden in Nijmegen. “Het was een moment in mijn leven waarop ik niet meer wist of ik het wel zou overleven. Of ik er doorheen zou komen.”

GHB-verslaving

Om zijn leven als dakloze door te komen, begon Thijmen GHB te gebruiken. Door deze verslaving kon hij echter niet meer terecht bij een opvang of instantie, omdat dit te veel risico’s met zich meebracht. Thijmen moest dus, terwijl hij op straat leefde, afkicken op eigen kracht. “Ik heb mijn GBH ter plekke weggespoeld. Het was een pittig en pijnlijk traject. Je hebt echt het gevoel dat je doodgaat. Dit wil ik echt nooit meer!”

Inmiddels is Thijmen drie jaar clean van GHB. Hij kwam weer in het opvangsysteem terecht en heeft inmiddels een woning, waar hij begeleid woont met ondersteuning van RIBW Nijmegen & Rivierenland.

Wil je meer te weten komen over Thijmen en zijn aangrijpende verhaal? Bekijk dan de docuserie “Buitenstaanders, dakloos in Nijmegen”. In deze documentairereeks komen diverse (ex)daklozen in Nijmegen aan bod en ontdek je hoe ze in deze situatie terecht zijn gekomen. De aflevering van Thijmen kun je hieronder terugkijken.